Wat is Dance Flow / Sense Dance?

 

Dansimprovisatie is een essentieel onderdeel van mijn manier van werken. In dit blog deel ik wat de kern is van Sense Dance, in hoeverre het verschilt van andere vormen van vrije dans, wat me bewogen heeft en wat ik wil creëren.

 

Sense Dance bestaat sinds 2014 met een groep van 6 enthousiaste dansers die iedere twee weken op zondagmorgen naar La Cappella in Arnhem kwamen. Na ruim een jaar waarin we met heel veel plezier samen hebben gedanst ben ik overgestapt naar maandelijkse workshops.

 

 

Leiden, volgen, samen en solo

 

In mijn leven heb ik op vele manieren gedanst. Uiteraard op de mime-opleiding. Maar voor die tijd vooral jazz, modern, tapdans en heel veel vrij dansen. Vanaf mijn 21e wierp ik me vol enthousiasme in contactdans: salsa, rock & roll en contactimprovisatie. Tot ik in 2000 Argentijnse tango ontdek en verslingerd raak aan deze intieme, subtiele, sensuele en muzikale dans.

 

Maar ik ben altijd vrij blijven dansen. Waar dan ook.
Ik ervaar dansen los van een partner als overgave aan mezelf en mijn eigen stroom.

Dansen in contact is een overgave aan verbinding met de ander..
Samen een organisme worden.
Uitwisselen.
Een dynamische uitwisseling en interactie.
Leiden en volgen in contact.

 

 

Ruimte voor onderzoek

 

Als (dans)improvisatie docent miste zelf een plek waar mensen kwamen die zowel vrij als in contact wilden dansen. Vanuit mijn achtergrond en ervaring wilde ik deze plek creëren. Hier konden dansers onderzoeken hoe beide vormen te combineren.

Dus

 

• Autonomie en verbinding in de dans staan centraal
• Vrije dans en contactdans wisselen elkaar af
• Principes uit Qigong, een Chinese interne martial art zijn de basis van contactdans
• Een bedding waarin je werkelijk in je lijf kunt zakken en aankomen in het nu en hier
• Vrijheid, plezier, flow en authenticiteit in het samen experimenteren met beweging
• Een speelplaats om los te komen van vaste rollen van leiden en volgen

 

 

Contact in dans

 

In contactdans is er veelal een leider en een volger. Of is er sprake van een vorm van leiden en volgen. Bij salsa, rock & roll en Argentijnse tango is die rol vastomlijnd. De leider leidt en de volger volgt. Binnen de tangowereld is er behoorlijk wat controverse over wat de grenzen zijn van leiden en volgen. Want hoe ‘moet’ een volger volgen? En wat betekent het om een goede leider te zijn?

 

Meestal is binnen Tango en salsa een volger vrouw en de leider man en wordt de dans zo een spel tussen het mannelijke en vrouwelijke. Uiteraard dansen mannen ook met mannen en vrouwen met vrouwen. Zeker in Nederland is dat heel gewoon.

Toen ik net tango danste heb ik echt moeten leren volgen. Want mijn speelsheid en plezier ontstaat tot dan toe uit het volgen van mijn eigen impulsstroom. In salsa valt het niet zo op als ik niet exact volg, maar bij Tango des te meer.

In de kwaliteit van volgen is een hele wereld te ontdekken. That’s for sure.
Maar, over Tango zo meteen meer.

 

Bij contactimprovisatie ligt het net een beetje anders. Er is niet een vaste afgesproken rol. Beide stemmen af op de ander en volgen de stroom van beweging, veelal in de vorm van gewicht. Afhankelijk van de docent kan het bij contactimpro zo zijn dat er ook sprake is van een vorm van leiden. Zeker in contactoefeningen – waarbij er niet perse een dansduet hoeft te ontstaan – ligt de nadruk op ervaren van beweging. En dan is er een leider en een volger. De leider laat de volger iets ervaren en de volger ontvangt

Voor mij is CI een zeer fysieke manier van afstemmen en volgen van de stroom van beweging.

 

 

Argentijnse tango: mag een vrouw niet leiden?

 

Met veel plezier en toewijding dans ik nog steeds Tango. Ik ben een aantal jaren assistent geweest in tangolessen en workshops bij Lizelot de Stigter in Arnhem en ontdekte daar de wereld van subtiliteit door middel van zuivere techniek. Argentijnse tango is een dans die me diep raakt en in vervoering kan brengen.

 

Wat ik echter in toenemende mate voelde was dat de vaste rolverdeling wat beknellend ging aanvoelen. Ik merkte dat ik

~ vaak de impuls voelde om de leiding te nemen
~ tijdens een dans het contact kon verliezen met mijn centrum en de aarde, en dus met mezelf

 

Nu wordt vaak gezegd als een vrouw in tango de leiding wil nemen ze ‘het moeilijk vindt om zich te laten leiden’. Dat was voor mij deels waar, Toen ik na een aantal jaren tango kon ervaren hoe het is om werkelijk geleid te worden door een gevoelige en duidelijke leider ging er een wereld voor me open. Het is werkelijke goddelijk om meegenomen te worden door een ander en volledig op te gaan in de dans.

Het vraagt tijd en geduld om je als volger werkelijk te kunnen overgeven. En vertrouwen. In je partner, in jezelf, in de dans, in het moment. Uiteraard hangt het af van de skills van je partner, en natuurlijk ook van de connectie die tussen jou en ander aanwezig is.

 

Bovendien kun je op verschillende manieren volgen. Een volger hoeft niet slaafs alle impulsen en passen uit te voeren die een leider aangeeft. Je hoeft niet te volgen als een willoze pop. Lizelot spreekt over actief volgen, volgen op een bewuste en ontvangende manier (mijn woorden).

Dat raakt een snaar bij mij. Op deze manier kan ik mijn eigenheid behouden en toch volgen! Maar ondanks actief volgen blijft de impuls – en het verlangen –  ontstaan om ook meer te kunnen leiden binnen de dans. Zonder dat ik meteen de rol van leider op me neem.

 

 

Creatief volgen

 

Ik danste tot een jaar of twee geregeld in M’brace, een salon in Utrecht. Eén van mijn favoriete dansers riep herhaaldelijk uit ‘Wat doe jij toch? Je danst heel anders dan anderen. Kun je mij dat leren?’ Nu is iedere tangodanseres uniek, ieder heeft haar eigen specifieke kwaliteit, energie en aanwezigheid.

Maar bij mij was er nog iets anders, en dat heeft te maken met de manier waarop ik volg en – dus – af en toe de leiding neem. Soms subtiel, soms duidelijk. En sommige danspartners vinden dat heerlijk. Anderen vreselijk.

 

Zo begin ik meer waar te nemen en analyseren wat ik nu eigenlijk doe en wat dat voor effect dat heeft op de dans en mijn danspartner.

Wat ik ontdek is dat de mannen waar ik graag mee dans me ruimte geven om zelf impulsen in te brengen. Deze pakken ze dan op in hun manier van leiden waardoor ik onze connectie als inspirerend en moeiteloos ervaar.
Er zijn ook leiders die geen enige vorm van input tolereren en het resultaat is dat ik me ofwel benauwd voel (bij een gespannen en matige leider) ofwel me overgeef (bij een – technisch – goede, relaxte en fijne leider).

Bovenstaande kennis ben ik op een rijtje gaan zetten en ontwikkelde in de afgelopen jaren een eigen manier van contactdans: Sense Dance.

 

 

Bij jezelf blijven :  your natural Flow

 

In de omschrijving van Dance Flow / Sense Dance omschrijf ik de workshop als volgt:

In de workshops improviseer je met beweging en dans. Vanuit een diep luisterende en voelende houding beoefen je de kunst van het meebewegen zonder het contact te verliezen met je eigen impulsstroom.

 

Naast de impuls om te leiden is er nog een ander aspect waar ik binnen Argentijnse tango tegen aan loop. Ik verlies het contact te met mijn eigen impulsstroom. Wat ik voel als dat gebeurt: dan ben ik leeg in plaats van vervuld, te licht (ook in mijn hoofd), ik zit gedeeltelijk niet in mijn lijf, maar ben met mijn aandacht teveel bij de leider en vooral ik ervaar mezelf en mijn eigen aanwezigheid niet.

Kortom, ik heb een gebrekkige aarding en te weinig contact met mijn centrum.

 

De kracht van je Centrum

 

Ruim 18 jaar beoefen ik Qigong (Chinese bewegingskunst) en hierin ervaar ik mijn centrum heel sterk. Hoe is het mogelijk dat het in contactdans zo makkelijk is om dit contact te verliezen?

Toen ik hier verder in dook ontdekte ik dat er verschillende redenen zijn om ‘bij mezelf vandaan te gaan’.

 

– ik raak overspoeld door impulsen
– ik doe teveel mijn best
– mijn partner geeft me te weinig ruimte
– de muziek inspireert me niet
– met mijn aandacht ben ik te veel bij mijn partner en te weinig bij mezelf
– in het contact dans ik teveel van de verbinding met mijn hart en te weinig vanuit de aarde

 

En zo zijn er misschien nog wel meer. In essentie: het lukt me niet om binnen de gegeven omstandigheden de rust te vinden om in contact met mijn danspartner dichtbij mezelf te blijven.

Die rust is belangrijk. Zeker als HSP (hoog sensitief persoon).
De omgeving speelt daar een belangrijke rol in.
Overtuigingen hebben een aandeel.
En vooral is het wezenlijk om te weten hoe je praktisch centreren en aarden kunt toepassen binnen de dans.

 

In de Flow komen, zijn en blijven is een Kunst. En ze valt te leren!

 

Goed, ik ben een tijd lang gestopt met tangodansen en heb me gericht op de ontwikkeling van oefeningen en structuren die je als danser helpen om EN in je centrum te zijn EN te genieten van overgave in dans.

 

Zo zijn allerlei vormen ontstaan die gericht zijn op aarden, centreren, autonomie en verbinding, speelsheid en overgave, afwisseling en dynamiek van volgen en leiden (je speelt met beide kanten), inspiratie door muziek en flow.

 

De ervaring van Flow is waarom ik ooit begonnen ben met dansen, hoewel ik dat destijds nog niet zo kon benoemen.
En die flow is een Kunst. Van Overgave. Maar wel met behoud van contact met jezelf, de aarde en het hier-en-nu.

 

 

Wil je een keer meedoen met de improvisatietraining
en Dance Flow/ Sense Dance ervaren?
Van harte welkom!

klik hier voor meer informatie

warme groet en tot dans!
Anita